Daniel Drewko (1925–2014) urodził się 27 grudnia 1925 r. w Nienowicach w powiecie jarosławskim w rodzinie Romana i Katarzyny. W 1931 r. rozpoczął naukę w szkole podstawowej w rodzinnej wsi. Od 1939 r. miał rozpocząć naukę w gimnazjum w Przemyślu, ale ze względu na działania wojenne i podział miasta między ZSRS i Niemcy pozostał w domu na gospodarstwie rolnym. Od 1942 r. był związany z ukraińskim ruchem narodowym. W 1947 r. został ujęty i umieszczony w Centralnym Obozie Pracy w Jaworznie, w którym przebywał 6 miesięcy, tj. do 30 grudnia 1947 r. Po zwolnieniu z obozu dołączył do rodziny, która w międzyczasie została wysiedlona do miejscowości Swędkowo (obecnie w powiecie elbląskim). Aparat bezpieczeństwa Polski „ludowej” przez wiele kolejnych lat prowadził działania operacyjne, których figurantem (osobą rozpracowywaną) był Daniel Drewko.

Po zwolnieniu z obozu ukończył kurs krawiecki, najpierw czeladniczy a później mistrzowski. W 1959 r. napisał egzamin maturalny, co umożliwiło mu wstąpienie na ukrainistykę w Studium Nauczycielskim w Szczecinie w 1960 r. Jak sam wspominał, aby przeżyć w Szczecinie musiał znajdować dla siebie dodatkowe zatrudnienie w Stoczni Szczecińskiej: „Po powrocie z takiej nocnej pracy ciężko było się pozbyć nieprzyjemnego zapachu, co sprawiało duży kłopot, a na lekcjach prześladowała nas senność, którą ciężko było przezwyciężyć. To był stracony czas, bo z zajęć prawie nic nie można było zapamiętać”.

Po jej ukończeniu Studium Nauczycielskiego Daniel Drewko pracę w szkole podstawowe w Żugieniach. W 1965 r. przeniósł się do Białego Boru, gdzie przejął obowiązki kierownika miejscowej Szkoły Podstawowej im. Tarasa Szewczenki. Dzięki jego aktywności i staraniom szkoła zwiększyła liczbę uczniów. Rozpoczęły również działalność uczniowskie zespoły artystyczne. W 1982 r. Daniel Drewko przeszedł na emeryturę.

Oprócz pracy w szkolnictwie Daniel Drewko był aktywnym członkiem Ukraińskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego. Brał udział w kursach organizowanych przez UTSK w Miedzeszynie. W późniejszych latach uczestniczył w zjazdach organizacji, był również członkiem wojewódzkich władz UTSK w Koszalinie.

Daniel Drewko był żonaty (żona Halina, z domu Juszczuk), miał sześcioro dzieci.

Zmarł 28 listopada 2014 r.

Jarosław Syrnyk

Żródło:

Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej, oddział w Białymstoku, sygn. IPN Bi 0089/523
Я. Стех, Пропам’ятна книга українських діячів Перемищини, Перемишль-Львів 2006.
С. Заброварний, На землі чужосторонській. Пропам’ятна книга випускників україністики Вчительської студії у Щеціні (1957-1963), Варшава-Щецін 2001.